ماه: مارس 2024

احتمالاً آدرس را اشتباه تایپ کرده‌اید. شما به طور خودکار به صفحهٔ اول هدایت خواهید شد. برای دسترسی سریع‌تر بر روی خانه یا جستجو کلیک کنید.

– اخبار فرهنگی –

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،‌ صنعت چاپ و بسته‌بندی در دهه 90 مسیری متفاوت را طی سال‌های پس از پیروزی انقلاب گذرانده است،‌ در همان سال‌های ابتدایی دهه 90 عمده نگرانی فعالان این صنعت و  مسئولان فرهنگی این بود که اساساً این صنعت به‌عنوان یک صنعت در ایران شناخته نمی‌شود و واردات بی‌رویه محصولات چاپی و خروج ارز ناشی از آن اجازه نمی‌داد که این صنعت نفس بکشد.
شرکت‌های داخلی عمده سفارشات خود را به کشورهایی از جمله ترکیه می‌دادند و شرکت‌های ترک که بازار خوبی در ایران داشتند،‌ اقدام به تأسیس شعبه در ایران می‌کردند. واردات محصولات چاپی در سال‌های ابتدایی دهه 90 بنا به گفته مدیرکل ارشاد وقت ماهانه 3 هزار میلیارد تومان بوده است، اما در یک حرکت ناگهانی و طی چهار تا پنج سال اخیر ورق برگشت و واردات محصولات چاپی در کشور به‌شدت کاهش یافت و از واردات یک‌میلیارد دلاری به کمتر از 50 میلیون دلار رسید، حالا این شرکت‌های ایرانی هستند که نه‌تنها عمده محصولات مورد نیاز را در داخل تولید می‌کنند بلکه چرخ صادرات را نیز اگرچه کند ولی به گردش انداخته‌اند.
بابک عابدین، رئیس اتحادیه صادرکنندگان صنعت چاپ، در سال‌های اخیر در گفت‌وگوهایش از موانع و مشکلاتی که پیش‌پای صادرات محصولات چاپی ایران به کشورهای دیگر است سخن گفت.‌ وی حالا در گفت‌وگو با تسنیم به بررسی وضعیت این صنعت در دهه 90 از ابتدا تا انتها پرداخته است،‌ این گفت‌وگو به‌شرح ذیل است:
* تسنیم:‌ دهه 90 در صنعت چاپ دهه متفاوتی بوده است،‌ ما حالا در پایان این دهه می‌بینیم که صنعت چاپ به‌ویژه در حوزه بسته‌بندی از رشدی قابل توجه برخوردار شده است اگرچه هنوز موانع و چالش‌های پرشماری در مسیر دارد اما، این رشد چگونه حاصل شد؟
بله،‌ در سال 89 و اوایل دهه 90 سرمایه‌گذاری خوبی در صنعت چاپ ایجاد شد،‌ در همان سال‌ها بحث بسته‌بندی و چاپ جهت توسعه صادرات غیرنفتی کشور حتی توسط مقام رهبری نیز مورد تأکید قرار گرفت،‌ بعد از آن این اتفاق رخ داد و بخش خصوصی در این زمینه سرمایه‌گذاری کرد،‌ با تسهیلات ارزی خوبی که آن زمان اختصاص پیدا کرد،‌ یک‌سری واحدهای صنعتی چاپ تأسیس شد و در زمینه‌های مختلف مثلاً کارتن‌سازی، چاپ همزمان و مستقیم روی کارتن‌های چندلایه مثل کارتن یخچال و جاروبرقی و… فعال شدیم. آن زمان از یک‌سری بسته‌بندی‌های بزرگ و صنعتی طراحی‌شده نیز بهره‌برداری شد و این انقلابی در اوایل دهه 90 بود.
واردات 500میلیون‌یورویی لیبل از ترکیه به ایران در اوایل دهه 90
صنایعی روی کار آمدند که توانستند بسترهای مورد نیاز صنایع چاپ و بسته‌بندی را به‌وجود بیاورند،‌  بسترها و مواد اولیه را که مزیت تولید داخلی داشت در داخل تولید شد‌،‌ کنار این‌ها کارخانه‌هایی تولید شد مثل کارخانه‌های بازیافتی و شرکت‌های مرکب‌سازی در بحث تولیدات مواد اولیه پلیمری که مورد نیاز بسته‌بندی‌های انعطاف‌پذیر بود و از این نظر نیز پیشرفت کردیم. خطوط تولیدی مدرن برای تولید فیلم‌های انعطاف‌پذیر که در شیرینی و شکلات و پفک مورد استفاده قرار می‌گیرد نیز شکل گرفت، در مجموع هم در مورد چاپ و هم درمورد تأمین مواد اولیه به پیشرفت‌های خوبی رسیدیم.
*تسنیم:‌ در سال‌های ابتدایی دهه 90 واردات محصولات چاپی به‌ویژه از کشور ترکیه به ایران آمارهای فاجعه‌باری داشت اما حالا آمارها نشان می‌دهند که این واردات به‌شدت کاهش یافته است،‌ دراین‌باره توضیح دهید.
بله،‌ در همان اوایل دهه 90 ما در اتحادیه صادرکنندگان بعد از بررسی بازار دیدیم که در بخش لیبل فقط از ترکیه حدود 500 میلیون یورو واردات داریم، جمعاً حدود یک‌میلیارد دلار واردات لیبل و برچسب به داخل کشور داشتیم که رقمی قابل توجه بود،‌ با هماهنگی بخش خصوصی و اتاق بازرگانی توانستیم سمینار بین‌المللی لیبل را در ایران برگزار کنیم، افراد مجرب این کار را از خارج از کشور برای آموزش آوردیم تا نشان دهند که فعالیت در این قسمت از صنعت چاپ چه امکانات و درآمدی می‌تواند داشته باشد.

در اواسط دهه 90 یعنی سال‌های 94 تا 95 بعد از مراجعه به نمایشگاه‌های بین‌المللی لیبل انگیزه در بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری هدفمند‌تر ایجاد شد که این اتفاق رخ داد و از سال 94 تا امروز بیش از 150 خط تولید لیبل وارد کشور شده است که بیش از 100 واحد چاپی را مجهز کرده است و 60 واحد جدید نیز تأسیس شده‌اند.
کاهش واردات از یک‌میلیارد دلار به کمتر از 50میلیون دلار
بنابراین امروز پس از گذشت پنج سال شاهد این هستیم که از واردات یک‌میلیارد دلاری به کمتر از 50میلیون دلار رسیده‌ایم  که آن هم یا بسترهایش خیلی خاص است یا بالاجبار باید از خارج از کشور فراهم کنیم.
در زمینه تولید جعبه‌های بهداشتی، پزشکی و آرایشی نیز کارخانه‌های تولیدی برای رقابت با محصولات خارجی نیاز به بسته‌بندی‌های شکیل داشتند،‌ تحریم‌ها در این زمینه امکان تولید و سرمایه‌گذاری امن را برای ما فراهم کرد و با سرمایه‌گذاری‌های خوبی که داشتیم در زمینه تولید مقوا و چاپ صنعتی نیز پیشرفت کردیم.
در تولید کارت‌های بانکی‌، هوشمند و کارت‌هایی که سیم‌کارت در آن‌ها نصب می‌شد نیز ما نسبت به سال‌های ابتدایی دهه 90 با 80 درصد موفقیت روبه‌رو بوده‌ایم و 80 درصد وارداتمان در این زمینه کاهش پیدا کرده است و این موفقیت خوبی برای صنعت چاپ کشور به‌شمار می‌رود.
80درصد نیاز به واردات محصولات چاپی برطرف شده است
* تسنیم:‌ پس به‌نوعی می‌توان گفت در حوزه چاپ و بسته‌بندی تا حدودی خودکفا شده‌ایم؟
با وجود همه این موفقیت‌ها ما با چالش‌ها و مشکلات بسیاری در این صنعت روبه‌رو هستیم‌ اما باید گفت با وجود همه این مشکلات بین 70 تا 80 درصد نیاز به واردات محصولات چاپی را برطرف کرده‌ایم، حتی در زمینه تتراپک‌ها و پاکت‌های مدت‌دار که تکنولوژی سختی دارند نیز اکنون به چندین کشور صادرات داریم.
* تسنیم: علاوه بر توانایی در پاسخگویی به نیاز داخل،‌ آیا امکان صادرات محصولات چاپی به‌طور وسیع هم فراهم است یا تنها صادرات به کشورهای همسایه چون عراق و افغانستان در توانمان است؟
اگر شرایط اقتصادی کمی بهتر شود،‌ تحریم‌های بانکی رفع شود و مشکلات معاملات تجاری برطرف شود؛ ما آمادگی بسیار خوبی در زمینه صادرات به فراتر از منطقه داریم. اکنون ترکیه سالی 436  میلیارد دلار درآمد صادراتی از صنعت چاپ در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا دارد،‌ سهم ما از این بازار فعلاً بین 3 تا 4 درصد است اما سهم ترکیه 50 درصد است در حالی که ما در زمینه مواد پلیمری قدرت بیشتری داریم.
صادرات 80میلیون‌دلاری لیبل‌های ایرانی به عراق و افغانستان
هم‌چنین حدود 80 میلیون دلار صادرات محصولات لیبل به کشورهای عراق و افغانستان داریم. لیبل‌های امنیتی عراق و سوریه از ایران می‌رود‌.
* تسنیم: با توجه به سخنان شما می‌توان نتیجه گرفت که نوعی انقلاب صنعتی در دهه 90 برای این صنعت فراهم شده است،‌ با این حال ما بارها شاهد اخباری مبنی بر تعطیلی واحدهای چاپی‌،  مشکلات اقتصادی و… در این صنف هستیم.
بله،‌ یک انقلاب صنعتی در دهه 90 برای صنعت چاپ ایجاد شده است،‌ اما کنارش واحدهای کوچک با مشکل مواجه شده‌اند، برخی با توجه به مشکلات اقتصادی رو به تعطیلی رفته‌اند و… .
از سوی دیگر،‌ روند صنعت چاپ از دهه 80 به این سو کاهش تولیدات مطبوعاتی و کتاب و افزایش بسته‌بندی بوده است، بنابراین ما در بخش چاپ و بسته‌بندی با این انقلاب مواجه بوده‌ایم نه در سایر بخش‌های چاپ، به‌نظر می‌‌رسد این روند ادامه‌دار است و در اول دهه 1400 با سرعت بیشتری ادامه پیدا می‌کند.
*تسنیم: حالا در پایان دهه 90 چشم‌انداز صنعت چاپ به‌ویژه در حوزه بسته‌بندی برای ورود به دهه و قرن جدید چگونه باید باشد؟
بسته‌بندی در شرایط فعلی جهان موضوع بسیار مهمی است ما باید فناوری دیجیتال را در چاپ بسته‌بندی دخیل کنیم. صنعت چاپ تشکل‌های خصوصی بسیاری دارد که باید فعال شوند و به شناسایی موانع و مشکلات تولید بپردازند، از سوی دیگر دولت نیز با تشکل‌‌ها وارد مشورت شود و آن‌ها را در تصمیم‌گیری‌های خود دخیل کند‌، از تصمیمات و قوانین یک‌شبه باید پرهیز کرد.
واردات مواد اولیه مورد نیاز صنعت چاپ باید تسهیل شود،‌ اکنون ماشین‌آلات ما ماه‌ها در گمرک می‌ماند و ما تعهد زمانی ارسال محصولات را از دست می‌دهیم. روند صادرات محصولات باید تسهیل شود،‌ برای حضور در بازارهای خارجی و باقی ماندن در این رقابت باید آینده مشخص و روشنی از  روند زمانی تولید یک محصول و ارسال آن داشته باشیم،‌ گاهی اوقات تصمیمات یک‌شبه و قوانین یک‌شبه ما را دچار مشکل می‌کند.
 تسهیلات بانکی یکی دیگر از مشکلات اصلی این صنعت است، برای اینکه بتوانیم  مواد اولیه را تولید کنیم و سفارشات سنگین بپذیریم و صادرات وسیعی داشته باشیم نیاز به سرمایه در گردش داریم، عربستان و ترکیه که صاردات خوبی دارند از طریق سیستم بانکی به‌محض گرفتن ثبت سفارش از تسهیلات کم‌بهره استفاده می‌کنند.
ما نیز در ایران نیازمند تسهیلات برای تجهیز دستگاه‌ها و ماشین‌آلات هستیم، یکی از معایب صنعت چاپ در ایران فرسودگی دستگاه‌ها است.
*تسنیم:‌ با توجه به اینکه در آستانه انتخابات ریاست جمهوری و تغییر دولت در شش ماه آینده هستیم،‌ انتظار بدنه صنعت چاپ از دولت چیست؟
مسئله مهمی که دولت جدید در زمینه چاپ و بسته‌بندی باید به آن توجه داشته باشد،‌ آموزش و سرمایه‌گذاری در حد استانداردهای بین‌المللی است.
انتهای پیام/+

به گزارش یونیت آزاد خبر، استخراج نفت از حوزه نفتی «آمو دریا» در شمال افغانستان فعالیت پالایش نفت تولید داخلی توسط شرکت‌های خصوصی را نیز رونق داده است که سال‌ها منتظر استخراج نفت این ساحه بودند.

قرارداد استخراج بین حکومت طالبان و شرکت چینی «شرکت نفت و گاز آسیای مرکزی» (سی‌پی‌ای‌آی‌سی) به امضا رسیده است.

استخراج نفت حوزه آمودریا که در حال حاضر عمدتاً در منطقه قشقری ولایت سرپل انجام می‌شود، چرخ شرکت‌های پالایش نفت داخلی را به گردش درآورده است.

سرمایه‌گذاری در بخش تصفیه نفت در افغانستان حدود یک دهه قبل آغاز شده بود. دولت پیشین این کشور در سال ۲۰۱۲ قرارداد ۲۵ ساله استخراج نفت حوزه آمو دریا را با شرکت ملی نفت چین امضا کرد، اما به دلیل «ناامنی» کار استخراج آن انجام نشد.

عبدل مومن ضیایی، رئیس اتحادیه مواد نفتی در شمال افغانستان به بی‌بی‌سی گفت پالایشگاه‌های نفتی خصوصی با سرمایه‌گذاری «هنگفت» نقش مهمی در چرخش اقتصاد کشور و تحقق رویای خودکفایی کشور در تصفیه نفت تولید داخل دارد.

در ولایات شمالی «۹ پالایشگاه» خصوصی تصفیه نفت وجود دارند.

به گفته او، «در هر پالایشگاه نفت از ۱۰ میلیون تا ۲۰ میلیون دلار سرمایه گذاری کرده‌اند. تعدادی از این پالایشگاه‌ها تا ۳۰ میلیون دالر هم سرمایه‌گذاری کرده‌اند. در حال حاضر روزانه ۱۳۰۰ تن نفت از منطقه قشقری و انگوت استخراج می‌شود. هر پالایشگاه ظرفیت این را دارد که روزانه از ۳۰۰ تا ۵۰۰ تن نفت را تصفیه کنند. همه پالایشگاه‌ها روزانه ظرفیت تصفیه تا ۵۰۰۰ تن نفت را دارند. این پالایشگا ها دیزل (گازوئیل) صفر پنج را تصفیه می‌کنند.»

حدود هفت ماه پیش استخراج نفت از چاه‌های نفت قشقری با ظرفیت ۷۰ تن در روز آغاز شد.

همایون افغان، سخنگوی وزارت معادن طالبان می‌گوید حالا میزان استخراج روزانه در قشقری به ۱۳۵۰ تن رسیده است.

او به بی‌بی‌سی گفت: «قرارداد حوزه نفتی آمو دریا با وسعت ۴۵۰۰ کیلومتر مربع صورت گرفته است که سه ولایت، سرپل، جوزجان و فاریاب را در بر می‌گیرد. در حال حاضر استخراج نفت از مناطق قشقری، انگوت و آق دریا جریان دارد، البته بیشترین استخراج از ساحه قشقری صورت می‌گیرد.»

آقای افغان درباره پالایش نفت استخراج‌شده نیز گفت که نفت استخراج‌شده برای پروسس و تصفیه به شرکت‌های خصوصی تصفیه نفت داخلی فروخته می‌شود. در افغانستان حدود ۱۲ شرکت خصوصی نفت استخراج شده براساس داوطلبی به این شرکت‌ها به فروش می‌رساند که پس از تصفیه به بازار عرضه می‌شود.

در این میان اما چگونگی کیفیت تصفیه نفت توسط پالایشگاه‌های داخلی موضوع مورد بحث است. منابع دخیل در تجارت نفت و گاز به بی‌بی‌سی گفتند که نفت حوزه آمودریا که در داخل کشور تصفیه می‌شود «مطابق معیارهای جهانی نیست».

اداره ملی استاندارد طالبان که مسئولیت تضمین کیفیت را برعهده دارد و شرکت دولتی نفت و گاز افغانستان که واردات نفت و گاز را مدیریت می‌کند، در مورد کیفیت نفت تصفیه شده در داخل کشور اظهار نظر نکردند.

جدول نرخ‌نامه نفتی بازار آزاد حیرتان که از سوی شرکت دولتی نفت و گاز افغانستان صادر شده و در اخیتار بی‌بی‌سی قرار گرفته، نشان می‌دهد که قیمت هر تن دیزل (گازوئیل) تولید داخلی نسبت به دیزل وارداتی ۳۰ دلار کمتر است و یک تن پترول (بنزین) تولید داخل نسبت به مقدار مشابه وارداتی ۱۲۵ دلار کمتر تعیین شده است.

افراد دخیل در تجارت نفت می‌گویند دلیل تفاوت قیمت، کیفیت پایین تولید داخلی است.

اما عبدال مومن ضیایی در پاسخ به چگونگی کیفیت نفت تصفیه شده در داخل کشور گفت معیار تصفیه در این شرکت‌ها مطابق به معیارها و نیازمندی افغانستان است و ارتقای معیار تصفیه در دستور کار شرکت‌های نفتی است.

به گفته او، «معیار تصفیه هرچند مطابق معیارهای جهانی نیست، اما پالایشگاه‌های داخلی نفت را مطابق معیارهای افغانستان تصفیه می‌کنند. پالایشگاه‌های داخلی در حال حاضر دیزل (گازوئیل) صفر پنج را تصفیه و به بازار عرضه می‌کنند. پالایشگاه‌های داخلی در حال حاضر روزانه حدود ۸۰۰ تن نفت تصفیه می‌کنند. نفت تصفیه شده در داخل کشور فعلاً مصرف ولایات شمالی را تامین می‌کند، گاهی اوقات نفت تصفیه شده داخلی به کابل نیز فرستاده می‌شود.»

براساس آمارهای ارایه شده، افغانستان سالانه به ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار تن نفت نیاز دارد که بیشتر آن از ایران و ترکمنستان به این کشور وارد می‌شود.

با آغاز استخراج نفت حوزه آمو دریا و تصفیه آن در داخل کشور نگرانی‌هایی در مورد عواقب استفاده از نفت بی‌کیفیت نیز مطرح شده است. اداره ملی حفاظت از محیط زیست طالبان می‌گوید سولفور، سرب و برخی عناصر دیگر در نفت بی‌کیفیت، سبب آلودگی هوا می‌شود و برای سلامتی انسان‌ بسیار مضرند.

نقیب الله صدیقی، رئیس توسعه این اداره پیشتر به بی‌بی‌سی گفته بود در آلودگی هوای شهرها ۳۰ درصد نفت بی‌کیفیت نقش دارد. او تاکید کرد که برای کنترل استفاده از نفت با کیفیت پایین در شهرهای بزرگ و خودروهای دودزا، برنامه‌های تازه روی دست دارند.

منبع :

انتخاب

به نظر می‌رسد که علاقه سرمایه‌گذاران نهادی و نهنگ‌های رمز ارز به اتریوم درحال افزایش است. روندی به عقیده‌ای برخی تحلیلگران می‌تواند قیمت این رمز ارز را بار دیگر به محدوده ۴٬۳۰۰ دلار سوق دهد.نمودار روزانه قیمت اتریومبه گزارش بی‌این‌کریپتو، شرکت اوکی‌اکس ونچرز (OKX Ventures)، اخیراً نقشی پیشرو در نمایش پشتیبانی سازمان‌ها از اتریوم بر عهده گرفته است. در طول رویداد «Parallel EVM Day»، بنسون (Benson) شریک اوکی‌اکس ونچرز بر نقش کلیدی اتریوم در سبد سرمایه‌گذاری خود تأکید کرد.او همچنین به اهمیت افزایش دسترسی به داده‌های شاره کرد. در نگاهی کلان‌تر، موضع مثبت بنسون در مورد بلاک چین‌های موازی، ازجمله سرمایه‌گذاری در پروژه‌های سی (Sei) و مگا ‌ای‌تی‌اچ (MegaETH) بیانگر اطمینان بازار نسبت به مقیاس‌پذیری و نوآوری اتریوم است.بررسی رفتار نهنگ‌های رمز ارز نیز بر چشم‌انداز صعودی بازار در مورد قیمت اتریوم تأکید می‌کند. به‌طور خاص، یک تراکنش مربوط به یک نهنگ که شامل خرید و سهام‌گذاری ۱۵٬۰۱۱ اتریوم به ارزش حدود ۵۲.۵میلیون دلار از گلکسی دیجیتال است، تعهد عمیق به آینده اتریوم را نشان می‌دهد.علاوه‌بر این، مجموعه‌ای از معاملات سودآور نهنگ‌های اتریوم که منجر به کسب سود ۴.۳۵میلیون دلاری شد، نمونه‌ای از تاکتیک‌های پیچیده سرمایه‌گذاری است که بر پویایی روند قیمت اتریوم تأثیر می‌گذارد.به گزارش پلتفرم تحلیلی آن‌چین سنتیمنت، اتریوم بالاترین نسبت تراکنش‌های آن‌چین سودآور را از ماه نوامبر (آبان) دارد. همچنین، ارزش آن طی یک ماه گذشته بیشتر از ۵۰درصد افزایش یافته است و در زمان نگارش این گزارش در محدوده ۳٬۵۰۰ دلار معامله می‌شود.رایان لی، تحلیلگر ارشد در بیت‌گیت ریسرچ دراین‌باره گفت:با درنظرگرفتن مقاومت ۳٬۱۰۰ دلاری و کف ۲٬۹۰۰ دلاری این شانس وجود دارد که قیمت اتریوم به بالای ۳٬۵۰۰ دلار افزایش یابد. در یک سناریوی خوش بینانه، اتریوم احتمالاً محدوده ۴٬۳۰۰ دلار را آزمایش خواهد کرد که اوج قیمت آن در سال ۲۰۲۱ است. البته، بسته به نقدینگی بازار، انتظار می‌رود که در بیشتر مواقع بین ۲٬۵۰۰ تا ۳٬۵۰۰ دلار در نوسان باشد.انجام به‌روزرسانی دنکان در آینده نزدیک نیز با بهود شرایط شبکه، زیرساخت اتریوم را مستحکم کرده و زمینه را برای افزایش نرخ تسلط آن در بازار فراهم می‌کند.از نظر بخش گسترده‌ای از کارشناسان صنعت و مؤسسات مالی، اتریوم اکنون از پتانسیل قابل‌توجهی برای رشد برخوردار است. کین وریک (Kane Warick)، بنیان‌گذار سینتتیک، در کنار تحلیلگران جی‌پی مورگان، بر اهمیت اتریوم در حوزه دیفای و NFT‌ها تأکید کرده‌اند. آن‌ها انتظار دارند که عملکرد این شبکه پس از به‌روزرسانی‌های آینده بهبود بسیاری یابد.پیش‌بینی‌های چهره‌هایی مانند رائول پال و تحلیلگران برنشتاین نیز مجموعاً بر چشم‌اندازهای روشن رشد قیمت اتریوم تأکید می‌کند. این مسئله با افزایش احتمال عرضه ETFهای اسپات اتریوم در سال جاری تقویت می‌شود، زیرا شرکت‌های مالی بزرگی برای تأیید این محصول با یکدیگر رقابت می‌کنند.بر اساس گزارش جدیدی از بای‌بیت ریسرچ، سهم اتریوم در سبدسرمایه‌گذاری مؤسسات از بیت کوین بیشتر است؛ برخلاف سرمایه‌گذاران خرد نسبت به دومی بسیار خوش‌بین‌تر هستند.طبق این گزارش، سرمایه‌گذاران نهادی با توجه به به‌روزرسانی دنکان، سهم اتریوم و بیت کوین در سبدسرمایه‌گذاری خود را ۸۰درصد افزایش داده‌اند که بخش زیاد آن به اتریوم اختصاص دارد. در همین حال، سرمایه‌گذاران خرد تمرکز کمتری بر این دارایی‌ها و تمایل بیشتری به آلت کوین‌ها دارند.در مجموع، تغییر سازوکار شبکه اتریوم به اثبات سهام و پیشرفت راه‌حل های لایه ۲، نقش آن را به‌عنوان شالوده‌ای قوی برای آینده صنعت مالی دیجیتال نشان می‌دهد. با افزایش علاقه سرمایه‌گذاران نهادی و نهنگ‌ها به اتریوم، به نظر می‌رسد این رمز ارز برای یک سال مهم آماده می‌شود.

بنی فاطمه: انتخاب درست، مسیر حل مشکلات را هموار می‌کند – یونیت آزاد خبر

قیمت‌های پیشنهادی امروز

قیمت‌های پیشنهادی امروز

پربازدیدترین ها