گروه فارس من- مریم‌ناظم‌پور: از جمله موسیقی‌هایی که طرفداران بسیاری در ایران جذب‌کرده کی‌پاپ (K-pop) است. طرفداران آن به خود «آرمی» یا ارتش می‌گویند. با ورود سریال‌های کُره‌ای به کانون خانواده‌های ایرانی و موضوع و جذابیت آنها کم‌کم گرایش جوانان به ویژه دختران به موسیقی کره‌ای هم پر رنگ شد به نحوی که با وجود اینکه جوانان ایرانی شاید در گام اول معنای آن را ندانند اما به دلیل جذابیت‌های این نوع موسیقی به دنبال یادگیری زبان کره ای و ترجمه این اشعار هم می‌روند. اخیراً اما مسائلی بین طرفداران ایرانی کی‌پاپ و یک خواننده موسیقی رپ به وجود آمد. مسائلی که منجر به ایجاد یک کمپین توسط هواداران کی پاپ در فارس من شد. کمپینی که خیلی زود توانست بیش از ۲۰ هزار امضا جمع‌آوری کند. بیش از ۳۰۰۰ کامنت هم داشت. این میزگرد با حضور «دکتر محمدصادق باطنی» مجری برنامه دهه هشتادیها و کارشناس حوزه نوجوان، «یاسر بی‌نام» خواننده در سبک موسیقی رپ، «آرین» خواننده ایرانی و فعال موسیقی کی‌پاپ، «وحید فرج‌زاد» آهنگساز و تنظیم‌کننده، «نیلوفر یاهوتی»، «مهسا» و «اسلامی» از طرفداران کی‌پاپ و خانم «رنجبران» مشاور فعال در حوزه خانواده برگزار شد. خبرگزاری فارس و «فارس من» که میزبانی این گفتگو را بر عهده داشته و انتشار این گفتگو به منزله تایید یا رد محتوای آن نیست. آنچه در ادامه می‌خوانید مشروح میزگرد فارس من با موضوع علل گرایش جوانان و نوجوانان ایرانی به سبکهای جدید موسیقی است: نتوانستیم برای تمام سلایق موسیقی تولید کنیم آرین: موسیقی کره‌ای به معنای کی‌پاپ نیست بلکه کی‌پاپ مجموعه‌ای از سبکهای مختلف موسیقی همچون کی‌پاپ، راک، جاز، بلوز، متال، رپ و انواع سبک‌ها را شامل می‌شود. مردم کره دوست ندارند آن را به اسم موسیقی کره‌ای نام ببرند چون در آن سبکهای مختلفی وجود دارد. اولین دلیلی که مردم ایران موسیقی کره‌ای را دوست دارند سریال‌های آن است که از صداوسیما پخش می‌شد و نزدیکی بسیار زیادی به فرهنگ ایران و کره داشت احترام به بزرگ‌تر‌ها، عرق ملی در آن بسیار وجود داشت که با فیلم‌های دنیای غرب متفاوت بود و اتفاقا ایرانی‌ها هم از این شباهت‌ها استقبال می‌کرد. از دیگر علل توجه ایرانی‌ها به سبکهای کره‌ای دانلود سریال‌هایی بود که به‌طور جداگانه دانلود می‌کردند. برخی از سایت‌های ماهواره‌ای هم این سریال‌ها را پخش می‌کرد، پس چیزی دور از دسترس نبود. مشخص بود از داخل و خارج از کشور سریال‌های کره‌ای در دسترس مردم قرار داشت. جوانان ایرانی وقتی دیدند سریال‌های آمریکایی مطابق با فرهنگ ایرانی و خانواده‌ها نیست آن را جایگزین کردند. سوال پیش می‌آید که چرا جایگزین آنها سریال‌های ایرانی نبود؟ شاید بتوان گفت سریال‌های ایرانی محتواهای جذاب نداشت. برای جوانان ایرانی محتواهای سریال‌های کره‌ای بیشتر به دلیل فرهنگ، موسیقی و محتوای آن بود که بیشتر جوانان و نوجوانان جذب آن می‌شدند. این به آن معنی نیست که فیلم‌های ایرانی فاقد جذابیت است ولی قبول کنید سلایق متفاوت است. بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌های ما فاقد جذابیت است و نتوانسته‌ایم برای تمام سلایق جوانان در تولیدات خود فکری بکنیم. شاید می‌توان گفت محتوای سریال‌هایی که در ایران پخش می‌شود صفر و یا یک است اما کره توانست تمام سلایق را تحت پوشش خود قرار دهد. باطنی: با توجه به دعواهایی که بین هواداران موسیقی کی پاپ و رپ به وجود آمده بهتر است به جای ریز شدن در دلایل این دعوا این گفتگو را به سمت دلایل گرایش نسل جدید به سبکهای جدید موسیقی به ویژه کی پاپ ببریم. همانطور که آرین گفت موسیقی کی‌پاپ مجموعه‌ای از موسیقی‌هایی است که دور هم جمع شده‌اند که ما از آن به عنوان موسیقی کره‌ای نام می‌بریم ولی این شیوه موسیقی جدید است و شاید توانسته زبان بسیاری از جوانان باشد. چالشی که بین طرفداران دو گروه موسیقی به وجود آمد بهانه خوبی شد برای صحبت با طرفداران و یا مخالفان این سبکهای موسیقی خصوصا این گفت‌وگوها همزمان شد با کلیپ پرحاشیه خواننده مبتذل که بسیاری از خانواده‌ها را نگران کرد. شاید بد نباشد از زبان یاسر بی نام قدری راجع به دلایل گرایش جوانان به سمت موسیقی رپ بشنویم. جامعه،مدرسه و خانواده پاسخگوی جوانان نبودند یاسر بی‌نام: دوره ای بود که موسیقی رپ برای نوجوانان و جوانان ایرانی جدید و جذاب بود. ما هم در آن سنین بچه‌هایی بودیم که این کار را از سر علاقه شروع کردیم. هیچ آموزشی وجود نداشت ما نسل دوم از پسران جوانی بودیم که وارد رپ شدیم. جالب بود که در ابتدا ما را و سبک خواندن‌مان را شیطان‌پرستی می‌دانستند؛ اما ما صادقانه و صمیمانه صحبت می‌کردیم. ما را می‌ترساندند و کم کم این جامعه گسترده شد الان هم مجموعه‌ای شده‌ایم که پیگیر این سبک موسیقی هستیم. با این وجود بسیاری از مشکلات بین خوانندگان رپ وجود دارد. ما یک تفاوت‌هایی با یکدیگر داریم به هر حال در جامعه‌ای که پر از کم و کاستی‌ها و مشکلات است و مسائلی که در ذهن و قلب ما است نتوانسته‌ایم این مشکلات را حل کنیم. بسیاری از مسائل از دوران کودکی در ذهن و قلب ما مانده و خانواده، جامعه و مدرسه نتوانست آنها را پاسخ بگوید نیاز بود تا جایی برای تخلیه کردن آن وجود داشته باشد و موسیقی رپ زبانی است که با آن حرف میزدیم. در کنار سیاه پوستهای معترض امریکایی که رپ را شروع کرده بودند ما سفید‌پوست‌هایی بودیم که این بار در جغرافیای ایران این سبک را شروع کردیم. باطنی: پس می‌توان گفت شما اعتراض و عقیده‌های این نسل را که در خانواده‌ها پاسخ داده نمی‌شد همچون خانواده‌های آمریکایی پاسخ دادید. سوالی که اینجا مطرح می شود این است که چرا نوجوانان ایرانی انقدر رپ و کی‌پاپ را دوست دارند و چرا این دو سبک موسیقی نسل جوان را به سمت خود کشیده است؟ موسیقی زبانی برای بیان احساسات است یاسر‌بی‌نام: ما خسته شدیم، هیچ تریبونی برای گفت‌وگو نداشتیم حرف‌ها در گلوی ما مانده بود همانطور که زبان‌های مختلف جغرافیا نمی‌شناسد، البته سلیقه و علاقه هم بود. به عنوان مثال می‌توان گفت که نور خورشید یکرنگ نیست و ما نور خورشید را به رنگهای مختلف تجربه می‌کنیم موسیقی هم همین طور است هر شخص با توجه به احساسات با آن برخورد می‌کند. موسیقی زبانی برای بیان احساسات است. این زبان گاهی در قالب رپ و یا کی‌پاپ سرشار از سبکهای مختلف با رنگهای گوناگون نمود پیدا می‌کند. آرین: به نظر من چرایی گرایش نوجوانان به کی پاپ مانند چرایی علاقه به رنگهای مختلف است. همانطور که رنگهای مختلف وجود دارد سلایق مختلف در موسیقی وجود دارد جوانان نیازهایی که داشتند را در کی‌پاپ یافتند. کی‌پاپ زبان همدلی و با هم بودن بود. ۷ نفر راجع به یک موضوع گفت‌وگو می‌کردند کار گروهی که در کشور ما ضعیف است و هر موسیقی و هر فکری را در بر می‌گرفت. اینکه انسان‌ها سراغ چه موسیقی بروند نسبت به محیط و شرایط روحی‌شان متفاوت است و نیاز ایجاب می‌کند سراغ کدام برویم. کی پاپ بیشتر دختران ایرانی را جذب کرده و رپ بیشتر پسران باطنی: بد نیست قدری راجع به تفاوتهای این دو سبک موسیقی صحبت کنیم. دو سبکی که توانسته اند در بخشی از نوجوانان ایرانی به شدت هویتی جدید خلق کنند. موسیقی کی پاپ بر امید متمرکز است و کره ای ها و گروه هایشان مانند گروه بی تی اس که از معروفترین گروههای کی پاپ است دائما بر امید و آینده روشن در موسیقی‌هایشان تاکید می کنند. اما از سوی دیگر رپ زبان اعتراض است. خواننده های رپ مهمترین استفاده ای که از این سبک موسیقی می کنند، نقد و اعتراض به شرایط موجود است. گرچه این روزها استفاده هایی مبتذل از این جنس موسیقی نیز متاسفانه رواج یافته است. از سوی دیگر موسیقی کی پاپ به دلیل جنس خاص بیان خود بیشتر دخترها را به خود جذب کرده و برعکس جنسِ متفاوت موسیقی رپ توانسته پسرها را به سمت خود جذب کند. مثلا در ماجرای همین دعوای اخیر شاهد آن بودیم که پسرهای طرفدار رپ به گروههایی سرازیر شده بودند که بخش اعظم آنها را کی پاپرهای دختر تشکیل می دادند و آن پسرها این دخترها را در فضای مجازی مورد تهدید قرار داده بودند. دخترها هم با ریپورت و کمپین سازی و کامنت گذاشتن پای پستهای خواننده رپ اعتراضشان را با حجم بالا روانه وی می کردند. بد نیست دلیل گرایش دخترها و پسرها به این دو سبک موسیقی و دیگر تفاوتهایشان را از زبان آرین و یاسر و وحید بشنویم. جوانان در موسیقی به دنبال هویت هستند یاسر‌بی‌نام:رپ توانست جوانان را در خود نگه دارد. اما نمی توانیم این موضوع را کتمان کنیم که موسیقی بر اساس مارکت شکل گرفته است و اصلا مهم نیست گفتمان و ایدئولوژی شما چه بوده و در نهایت جذابیت باید بتوانی کاری بکنی که محصول تو را خریداری کنند. وحید فرج‌زاد (تنظیم کننده موسیقی): من هم در تنظیم موسیقی پاپ با خواننده های مختلف کار کرده ام و هم در تنظیم موسیقی رپ. می‌توان گفت جوانان دنبال چیزی می‌روند که آن را ندارند. تیپ و مدل کار گروهی گروههای موسیقی خصوصا کی‌پاپ با بقیه متفاوت بوده است این گروه برنامه‌ریزی را از ۱۲ سالگی تا ۱۸ سالگی انجام داده‌اند در بطن جامعه رفته و طرز فکر، لباس و تفکر آنها را می‌بنیم با وجود آمدن اینستاگرام و فضای مجازی میزان آشنایی جوانان با این گروه بیشتر شد. من با این نظر موافق نیستم که بگوییم فقط دخترها طرفدار بی‌تی‌اس هستند همانطور که نمی‌توانیم بگوییم پسرها فقط طرفدار رپ. اما یکی از چیزهایی که در موسیقی کرده ای دیده می شود ویژگی های ظاهری خواننده های کی پاپ است که نمی شود خیلی اوقات جنسیتشان را تشخیص داد. از رنگ کردن مو تا آرایش کردن تا گوشواره انداختن پسرهای خواننده می تواند دخترها را بیشتر به سمت خود جذب کند. اساسا این موسیقی طوری طراحی شده است که در آن هویت جنسیتی رنگ می بازد. البته ایرادی ندارد، در کره، موسیقی‌های مختلفی وجود دارد اگر شکل آن را نگاه کنیم می بینیم که به طور کلی بی‌تی‌اس، طوری طراحی شده است که بدون ایراد و کامل جلوه کند، انگار این موسیقی و خوانندگانش قرار است هیچ ایرادی چه در ظاهر، چه در شعر و چه در جنس صدا نداشته باشند. ولی برعکس در موسیقی رپ اساسا یک شلختگی عامدانه وجود دارد. طرفداران بی‌تی‌اس برای یک گروه ساخته شده و با آن بزرگ شدند، اما رپ خودمانی است و مخاطبانش به سبک دیگری بزرگ شده اند. ولی حرف یاسر را برای مارکت موسیقی تأیید می‌کنم. فرق نمی‌کند رپ باشد یا پاپ. چیزی که درباره آن می‌توانیم صحبت کنیم کلیدواژه هویت است. هویتی که بسیاری از جوانان و نوجوانان آن را از خانواده دریافت نکردند و در موسیقی به دنبال ان می گردند. رپ زبان اعتراض است، کی‌پاپ امید باطنی: بد نیست صحنه را از زاویه طرفداران موسیقی هم بشنویم. در جمع ما تعدادی از دخترهای علاقه مند به موسیقی هم حضور دارند. نظر شما راجع به بحثهای گفته شده چیست؟ چرا شما و دوستانتان به این موسیقی انقدر وابسته و علاقه مند شده اید؟ چرا تمایل دخترها به موسیقی کی پاپ بیشتر است؟ یاهوتی دختر جوان کی پاپر: من یکی دو سال است با کی‌پاپ آشنا هستم همه نوع موسیقی را گوش می‌کنم کی‌پاپ یا خیلی از گروههای دیگر ولی اصلا ربطی به جنسیت ندارد اگر موسیقی را نفهمم با ترجمه گوش می‌کنم. من خیلی مشغله دارم وقتی موسیقی آنها را گوش می‌کنم و ترجمه می‌کنم می‌بینم امیدی در کشورم وجود ندارد ولی این آهنگ‌ها به سمت من می‌آیند. ما از موسیقی حمایت می‌کنیم وقتی وارد کشورهای جنوب‌شرق آسیا می‌شویم می‌بینیم مردم به خودشان رسیدگی می‌کنند. اگر می‌بینیم تعداد طرفداران آنها زیاد است چون زیبایی را در گروههای کی‌پاپ می‌بینند، رپ اعتراض است، کی‌پاپ امید. من به شخصه طرفدار کی‌پاپ هستم ما رپ فارسی را داریم در سن نوجوانی نیستم و در جامعه زندگی می‌کنم به نظر من به غیر از انتقاد باید امید هم باشد. کی‌پاپ امیدوار کننده است خصوصا به خاطر مشکلات به سراغ آن می‌رویم به خاطر کرونا ۶ ماه صنف ما تعطیل بود و به خاطر این موسیقی به مشکلات فکر نکردم. عظیمی دختر نوجوان کی پاپر: من کی‌پاپ را به خاطر شادی گوش می‌کنم چیزی که در ایران نداریم. خیلی از موسیقی‌ها را گوش می‌کنم ولی اصلا نتوانستند من را جذب کنند چیز دیگری پیدا نکردیم برای همین به سمت آن رفتیم. جای آکورد و مدلاسیون در پاپ ایرانی خالی است آرین: به نظر من بحث موسیقی کی‌پاپ ربطی به مسائل جنسیتی ندارد. صرفا صنعتی که می‌خواهد کسب درآمد کند نیست چون صنعت هالیوود جلوتر است. اگر افراد فقط به خاطر مسائل جنسی به سراغ کی پاپ می روند خوب چرا سراغ هالیوود نمی روند، آنجا که خیلی در مسائل جنسی جلوتر است. ولی ما در کی‌پاپ صرفا مسائل جنیستی را نمی‌بینیم. کسی که به دنبال کی‌پاپ می‌رود در وهله اول جذب موسیقی جذاب و متنوع آنها می شود. چیزی که در ایران کمتر آن را پیدا می کند. مثلا در همین موسیقی رپ دائما شاهد ان هستیم که صرفا یک ریتم موسیقایی زیرِ صدای خواننده تکرار می شود و تا اخر تغییر یا بالا و پایین خاصی ندارد و همه چیز به قوت و ضعف صدای خواننده رپ بر می گردد. اما در کی‌پاپ آهنگ‌سازی آن بی‌نظیر است و در تک تک آهنگ‌ها از مدلاسیون استفاده می شود. چینش نت‌ها و آکوردها را تغییر می‌دهند و تنوع بسیار بالایی در موسیقی وجود دارد. اما حتی در پاپ ایرانی هم این تنوع وجود ندارد و آکوردهایی تکراری وجود دارد که موزیسین‌ها به سراغ آن می‌روند و معمولا خواننده‌های ایرانی صرفا سراغ آنها می‌روند و مخاطب ایرانی هم در همانها محدود شده. می‌توان گفت کی‌پاپ تنوع زیادی دارد که در موسیقی ایرانی پیدا نمی‌شود. البته موضوع بصری کی‌پاپ نیز بسیار مهم است اما قدرت آهنگ‌سازی آنها از نظر متخصصان بسیار متفاوت است. یاسر‌بی‌نام: من موافقم، من نه پاپ ایرانی را رد می‌کنم و نه کی‌پاپ را تأیید، صحبت ما صحبت کارشناسی است.کی‌پاپ واقعا موسیقی خوبی را ارائه می‌دهد، زیبایی و آن چیزی را نشان می‌دهد که مردم دنیا دوست دارند. در موضوع سمعی و بصری کی‌پاپ جذابیت دارد و این ذات انسان است که جذب رنگ‌ها بشود. ادب و احترام در آنها وجود دارد ولی به نظر من تفاوت جنسیت‌ها قطعاً تأثیر دارد و شمائل خاصی که خواننده هایشان دارند واقعا در جذب مخاطب موثر است. فرج‌زاد: در سال‌های گذشته یکی از خواننده‌های ما بهنام بانی بود که واقعا نسبت به خواننده‌های دیگر متفاوت بود اگر بخواهیم به کل موسیقی نگاه کنیم تکرار بود ولی آنکه آنها دارند تولید می‌کنند بسته به ایدئولوژی و فکر خودشان بستگی دارد. اینکه تنوع در آکورد یا مدلاسیون وجود دارد بر اساس فکر خودشان است. ماجرای دعوای هواداران مهراد هیدن و هواداران گروه بی تی اس چه بود؟ آرین: در ماجرای اخیر پیش آمده یکسری از موضوعات آنگونه که گفته شده نبوده است. مهراد هیدن ابتدا در صفحه شخصی خود در اینستاگرام تصویری از کاور کار جدید خود را منتشر کرد که شباهت بسیاری به لوگوی گروه بی تی اس داشت. گرچه کاملا شبیه آن نبود ولی با توجه به اینکه اساسا ایرانی ها به عدم رعایت کپی رایت در دنیا معروف هستند طرفداران ایرانی گروه بی تی اس نگران آبروی ایران شدند و از آقای هیدن خواستند تا این لوگو را بردارد و عوض کند. به ویژه اینکه انقدر این موضوع داغ شد که به گوش هواداران خارج از ایران بی تی اس هم رسید و این موضوع اصلا خوب نبود. اما هیدن به جای برداشتن این لوگو، با انتشار یک استوری به بدترین شکل ممکن به این مساله پاسخ داد و توهین بسیار زشتی به ویژه به دختران طرفدار کی پاپ کرد. این کار هیدن آتشی به پا کرد و کی پاپرها هم شدیدا به این کار او اعتراض کردند و با انواع و اقسام کامنتها و ریپورت کردن پست مربوطه به کار او پاسخ دادند. یعد از این ماجرا هواداران مهراد هیدن به گروهها و صفحات کی پاپرها به ویژه دخترها حمله کردند و با ارسال انواع و اقسام عکس‌ها و جملات به تهدید و ارعاب این نوجوانان و جوانان با رفتارهای زشت و خشونت آمیز در فضای مجازی پرداختند. اینجا بود که طرفداران کی پاپ شروع کردند به کمپین‌سازی و ماجراهایی که بهانه این گفتگو در فارس شده است. چگونه یک موسیقی خارجی می‌تواند این میزان جوانان و نوجوانان ایرانی را به خود جذب کند؟ باطنی: چند نکته مرور شد و چند تفاوت از ذائقه جوانان و نیازهای آنان که به امید و یا اعتراض است مطرح شد. درست است که هواداران موسیقی کره ای زیاد شده اند، ولی طرفداران موسیقی های ایرانی هم کم نیستند. اما در موضوع دعوای هواداران مهراد هیدن و هواداران گروه بی تی اس، آنچه عجیب بود درگیری بین جوانان و نوجوانانی ایرانی از یک نسل بود که اتفاقا هر دو گروه به شدت به موسیقی علاقه مند بودند ولی این تفاوت در هواداری سطح بالایی از درگیری را به وجود آورد. اینکه یک گروه از نوجوانان ایرانی تا این میزان به یک موسیقی از زبان و فرهنگی دیگر علاقه مند می شوند که صدای اعتراضشان به یک اقدام غیرحرفه ای از یک خواننده ایرانی دیگر را اینگونه به گوش همه می رسانند اتفاق بسیار عجیبی است که باید راجع به آن بیشتر صحبت کنیم. اما بد نیست سری بزنیم به مفهوم هواداری افراطی. هوادارانی که پایشان را فراتر از علاقه به یک موسیقی یا لذت بردن از صدای یک خواننده می گذراند و تمام ذهن و وجودشان می شود تعصب داشتن نسبت به یک خواننده. چه هواداری افراطی از یک رپر ایرانی چه هواداری افراطی از یک گروه موسیقی کره ای. به نظر می آید که این سطح هوادارای بسته بندی های هویتی جدیدی را بین نوجوانان به وجود آورده است. بسته بندی هایی که منجر به پذیرفتن تمام قواعد و ارزشهای یک گروه یا یک خواننده می شود و از جایی به بعد چشم و گوش فردِ هوادار با می بندد و او به هیچ چیز دیگری به غیر از هواداری از فرد یا گروه محبوب خود فکر نمی کند. تا جایی که بتواند خودش را شبیه آنها می کند و اگر جایی به آن فرد یا گروه انتقادی بشود تمام تلاشش را می کند که با این انتقاد مواجهه کند. ماجرای هواداری که از من خواست بد بودن حالم را نشان ندهم یاسر‌بی‌نام: البته برمی‌گردد به تربیت و شخصیتی که در یک نفر شکل گرفته است شاید ما عادت کرده‌ایم به طرفداری بدون هیچ دلیل و منطقی و یک علاقه قلبی و درونی باعث این اتفاقات می‌شود و افراد به خاطر شرایط سنی رفتارهایی انجام می‌دهند که منطقی نیست و این اتفاق بزرگی را به وجود می‌آورد. مثلا چند وقت پیش شنیده بودم که هواداران دو خواننده درگیری خیابانی شدیدی به راه انداخته بودند، یا چند وقت پیش من انتقادی از یک همکار کردن و بعد هوادارانش در فضای مجازی بر سر من ریختند و عده ای فحاشی کردند عده ای هم تهدید به مرگ کردند. متاسفانه این مسائل در هواداری افراطی وجود دارد. اما یک بار ماجرای عجیبی برای خود من پیش آمد. جایی یکی از هوادارانم مرا دید و از من خواست که هیچ وقت نشکنم و بد بودن حالم را با هوادارانم به اشتراک نگذارم. به من میگفت وقتی که تو می شکنی، همه ما طرفدارانت می شکنیم، شکستن تو امید ما را می شکند و ما را به هم می ریزد. این جمله در وجود من بسیار اثرگذار بود و زندگی ام را عوض کرد. خوب ما هم روزهای خوب و روزهای بد داریم. ولی هوادارانمان جور دیگری به ما نگاه می کنند و ما هم وظیفه ای نسبت به آنها داریم و خیلی از اوقات باید مسائل را درون خودمان بریزیم. یاسر‌بی‌نام: به نظر من این جلسه باید ۱۵ سال پیش برگزار می‌شد که موسیقی رپ و پاپ در ایران پایه‌گذاری شد. در گذشته ما روی موسیقی سنتی هم متعصب بودیم و این هواداری‌ها نیز وجود داشت. نمی‌توانیم مسأله هواداری را نادیده بگیریم اما می‌توانیم مؤدبانه بحث کنیم، ولی چون خانواده‌ها خود یاد نگرفته‌اند نمی‌توانند به بچه‌ها هم آموزش دهند. گفت‌وگو نیاز به آموزش دارد که بسیاری از خانواده‌ها به فرزندان خود آموزش نداده‌اند. نوجوانان باید در مواجهه با موسیقی های مختلف تحلیل‌گر شوند آرین: من می‌‌خواهم در مورد چند موضوع صحبت کنم، برخی از ما کی‌پاپ را دنبال می‌کنیم و به مرحله‌ای می‌رسیم که طرفداری افراطی باعث می‌شود هیچ انتقادی را نپذیریم. ما باید بتوانیم یک موسیقی که از یک فرهنگ دیگر آمده است را گوش کنیم و لذت ببریم ولی در مقام هواداری آن را با فرهنگ و ارزشهای خودمان و جامعه مان تناسب بدهیم و بر اساس فرهنگ و اخلاق خودمان بخشهایی از آن را برداریم و بخشهایی دیگر را نه. اینکه چرا پیگیری افراطی طرفداران بدین‌جا می‌رسد به تربیت خانواده برمی‌گردد. مثلا من نگاه کردم دیدم در کی پاپ امید به زندگی خوب است و آن را می گیرم، ولی مسائلی مثل رنگ کردن موی پسران متناسب با جامعه من نیست و آن را نمی گیرم. طبق عرف و شرعی که در مذهب خودم دارم اینکار را نمی کنم. باید به حدی برسیم که تحلیل‌گر شویم این عدم تحلیل‌گری در نوجوانان آنها را افراطی می‌کند. در خانواده مطمئناً هیچ نوجوان پسری نمی‌تواند از رنگ موهای گروه کی‌پاپ استفاده کند. مطمئنا بسیاری از رفتارهای آنها طبق شرع ما نیست ولی امید موضوعی است که همه به آن نیاز دارند. سعی کنیم به جای اینکه صرفا طرفداری افراطی کنیم نظرات مخالف همدیگر را تحمل کنیم. آرین: یادمان نرود کره از سه موضوع آرایش، ماشین و صنعت موسیقی برای پیشرفت اقتصادی خود استفاده کرد. خواننده تربیت کرد، سریال ساخت و از مدل‌های تبلیغاتی استفاده کرد. طبیعی است که فرهنگ خود را صادر کند چون صنعت کره است کشور کره تا قبل از آن چیزی برای صادرات نداشت، اما جالب آنکه درهای خود را برای استفاده از سایر فرهنگ‌ها هم نبست حتی از لباس‌های ایرانی و یا زبان چینی و انگلیسی هم استفاده کرد ولی خواننده‌های ایرانی حتی لباس‌شان هم ایرانی نیست. دروازه موسیقی برای جوانان خالی مانده‌است آرین: حمایت از جوانان در موسیقی ایرانی کمرنگ است، ما نتوانستیم در حوزه موسیقی برای جوانان کاری انجام دهیم که تمام سلائق آنها را در بر بگیرد خود من یکسال است برای این موارد بسیار اذیت شدم ما دروازه را خالی گذاشته‌ایم و انتظار داریم کسی حمله نکند. اصل مطلب این است که ما جایگزینی برای نوجوانانمان ارائه نداده ایم، جایگزینی که بتواند جوانان ایرانی را در حوزه موسیقی راضی نگه دارد. اگر موزیسین خوب تربیت کنیم و در صداوسیما برنامه‌های موسیقی مخصوص جوانان داشته باشیم حتی این موسیقی را با زبان‌های دیگر هم ارائه بدهیم مطمئناً طرفداران کی‌پاپ طرفدار موسیقی ایرانی هم خواهند شد. کره جنوبی از دو صفحه از تاریخ خود، هزاران ساعت سریال ساخته، اما ما هزاران صفحه تاریخ داریم که کم پیش آمده سریال خوبی از آنها بسازیم. جوانان ایرانی را سرگردان رها کرده‌ایم، مسیری به او نشان نداده‌ایم تا تمام علایق و عقیده‌های خود را در آن بیابد. خانواده‌ها از فرزندان خود بی‌خبرند عظیمی کارشناسی خانواده: ما فرزند‌پروری نداریم، وقتی اصل نداریم و در آسمان نیستیم نمی‌دانیم کدام مال ماست نمی‌دانند خوب و یا بد نیست اولین حرفم این است که نمی‌دانم این واردات از کجا نشأت گرفته نمی‌دانیم از کجا هویت شکل می‌گیرد، ما اختلال مرزی داریم از والدین،محیط آموزشی، جامعه و معلم. بعد از ۶ سالگی فرزند می‌خواهد تخلیه هیجانی داشته باشد و هر زمان نیازهای خود را جست‌وجو می‌کند. خانواده‌ها نتوانستند فرزندان را حمایت کنند چون مادران از فرزندان خود آگاهی ندارند. در پژوهش‌های ما مشخص می‌شود که چقدر خانواده‌ها از فرزندان خود بی‌خبرند و جامعه و محیط مدرسه هم در به وجود آمدن این بی‌خبری‌ها نقش داشته است. مهمترین اصل که هویت را شکل می‌دهد بعد از خانواده جامعه است. مهسا: به نظر من خواننده‌ها می‌توانند به ذهن یک نوجوان نفوذ کنند به نظر من خواننده‌ها باید به این موضوع تمرکز کنند که قرار است فرهنگ یک جامعه را به طرفداران خود ارائه دهند، اما به نحوی که بتوانند آن جوان را نیز راضی کنند. وقتی ما بسته بندی های هویتی برای نسل جدیدمان ایجاد نکنیم، آنها در فرهنگی دیگر به دنبال هویت خود می گردند باطنی: جمع بندی من که حاصل رفت و آمد ۱۵ ساله من با دهه هشتادیها و دهه هفتادیها این است که بزرگترین مشکل نوجوانان ما بحران هویت است. هویت یعنی پاسخ به این سوال که «من چه کسی هستم؟ و معنای زندگی من چیست؟». برای یافتن پاسخ سوال «من چه کسی هستم؟» دیگر لازم نیست مثل گذشته خودش شروع کند به گشتن، کافی است صرفا سر جای خود بنشیند و هدفونش را روی گوشش قرار دهد و یک نفر از آن سوی دنیا با زبان موسیقی به او بگوید که چه کسی باشد؟ کافی است که چشمان خود را باز بکند و در یک وجبی اش در صفحه تلفن همراهش پاسخ ارزشمندی برای معنای زندگی بیابد. در این بین بچه های به خوبی قواعد هواداری و هوادار شدن را بلدند. کافی است در یک بسته بندی هویتی قرار بگیرند، از پرسپولیسی استقلالی بودن تا بچه هیاتی بودن تا تتلیتی بودن. وقتی نسل جدید هوادار یک پدیده شد کل نظام ارزشی آن را می پذیرد و از همه ابعاد آن طرفداری می کند. دلیل موفقیت کی پاپ صرفا تنوع دیداری و شنیداری آن نیست. بلکه آنها توانسته اند برای سوال هویتیِ معنای زندگی کلیدواژه ای به نسل جدید هدیه دهند به نام «امید». یا اگر موسیقی رپ در بین نوجوانان ما رایج شده است به این دلیل است که معنای اعتراض را به هویت آنها افزوده است. در این بین ما هم از دو ستون موج کره ای که سریال و موسیقی است بخش سریال آن را که کی دراما باشد در فرهنگمان با تمام قدرت در آغوش گرفته ایم و بخش کی پاپ را پس می زنیم. غافل از آنکه خودمان بزرگترین مروج موج کره ای در ایران بوده ایم. باطنی: به عنوان جمع بندی می توان گفت که برای آنکه بتوانیم زبانی مشترک با نسل جدید فراهم کنیم باید بتوانیم بسته بندی های هویتی جدیدی متناسب با ارزشهای دینی و ملی خودمان ارائه دهیم که نوجوانانمان بتوانند از آنها هواداری کنند و هویت خود را در فرهنگ و آئینهای خودمان جستجو و بازیابی کنند تا رابطه ای درست بین نسل جدید و ارزشهای مان شکل بگیرد. انتهای پیام/
دسته‌ها